BEZOEK AAN HET GRAVENSTEEN TE GENT

 
Dit is de dag waar we heel erg naar uitkeken. Na een lange busreis komen we eindelijk aan in Gent.
Waar staat het kasteel?
Het is nog niet te zien en we moeten eerst een klein stukje wandelen.

 
 
 
 
Na een korte wandeling door de drukke straten van de stad kunnen we plots het kasteel zien staan. Het is een immens groot gebouw.

 
 
 
 
We betreden het kasteeldomein via een smalle, donkere doorgang met een enorme deur. We hebben ook al een beetje honger en dorst gekregen. Op het binnenplein zijn er erg veel bezoekers, maar we vinden gelukkig nog een plaatsje voor het nuttigen van een hapje en een drankje.

 
 
Na een korte pauze beginnen we aan onze ontdekkingstocht in en rond het kasteel. Via een ronde en steile trap trekken we naar het wapenmuseum.

 
 
 
 
In het wapenmuseum valt heel wat te bekijken: harnassen en maliënkolders, knotsen, zwaarden, degens, dolken, kruisbogen en pijlpunten... In de Middeleeuwen waren ze wel heel strijdlustig! We worden er stil van...

 
 
 
 

 
 
 
 
We vervolgen onze weg...

VERTELPANTOMIME IN HET KASTEEL

 
 
 
In één van de grote zalen ontdekken we een mooie troon. De ideale plaats om onze vertelpantomime te spelen. Voor het spelen van het verhaal hebben we dansers, muzikanten en narren nodig. Wie van de kinderen wil een rolletje op zich nemen? Onze figuranten oefenen eerst eens samen voor een geboeid kleuterpubliek.

 
 
 

 
 
 
Het verhaal kan beginnen.
'Er was eens een kasteel en daar leefden een koning en een koningin. Ze hadden een mooi kasteel; de koning had een grote troon en de koningin een kleine. Er was echter een groot probleem. De koningin huilde elke dag, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat.'

 
 
 
De koning begrijpt zijn koningin niet.
"Maar waarom huil je toch?"
"Ik weet het niet, ik weet het echt niet! De tranen rollen zomaar uit mijn ogen."
De koning vindt het een erg vervelend probleem, waar hij iets aan wil doen.
Hij denkt heel diep na...

 
 
 
 
De koning heeft een oplossing bedacht. Misschien zal de koningin lachen als er feest is in het kasteel. De dansers en de danseressen, de muzikanten en de narren treden om beurt op. Ze halen alles uit de kast, maar niets helpt echt. Er komt telkens een klein lachje op het gezicht van de koningin, maar dat verdwijnt heel snel en ze gaat nog harder huilen.
Tenslotte verschijnt er een piepkleine muis op de houten kasteelvloer. De koning ziet de muis, gilt en springt op de troon. Hij is ontzettend bang. En de koningin... die begint te lachen en kan niet meer ophouden. Ze wist niet dat de koning bang voor muizen is.